Rozdział V
O przykazaniach kościelnych
Art. 3
O trzecim i czwartym przykazaniu kościelnym
258. Co Kościół przepisuje trzecim przykazaniem: Spowiadać się przynajmniej raz w roku?
Trzecim przykazaniem: Spowiadać się przynajmniej raz w roku, przepisuje Kościół, żeby wierni, gdy dojdą do używania rozumu, spowiadali się przynajmniej raz w roku z tych grzechów, które jeszcze nie były bezpośrednio odpuszczone w poprzednich spowiedziach.
259. Co nakazuje Kościół przez czwarte przykazanie: Najświętszy Sakrament przynajmniej w czasie wielkanocnym przyjmować?
Przez czwarte przykazanie: Najświętszy Sakrament przynajmniej w czasie wielkanocnym przyjmować, Kościół nakazuje, żeby każdy wierny, skoro tylko dojdzie do używania rozumu, przynajmniej w czasie wielkanocnym przyjmował Najświętszy Sakrament.
260. Czy wierni przykazaniu temu winni uczynić zadość w swoim własnym obrządku i we własnej parafii?
Chociaż ścisłego obowiązku co do tego nie ma, to jednak należy im radzić, żeby każdy temu przykazaniu czynił zadość w tym obrządku, do którego należy i we własnej parafii, i żeby ci, którzy uczynili zadość w cudzym obrządku lub w cudzej parafii, starali się zawiadomić własnego proboszcza, że spełnili przykazanie.
261. Dlaczego Kościół do trzeciego i czwartego przykazania dodał słowo: przynajmniej?
Kościół do trzeciego i czwartego przykazania dodał słowo: przynajmniej, żeby nam dać naukę, iż jest rzeczą bardzo pożyteczną i Kościół życzy sobie, aby wierni, nawet ci, którzy mają tylko powszednie grzechy albo śmiertelne, już bezpośrednio odpuszczone, spowiadali się częściej i często, a nawet codziennie, przyjmowali pobożnie Najświętszy Sakrament.
262. Jaki jest wiek używania rozumu, w którym jedno i drugie przykazanie Spowiedzi i Komunii zaczyna obowiązywać?
Wiek używania rozumu, w którym oba przykazania Spowiedzi i Komunii zaczynają obowiązywać, jest to ten wiek, w którym dziecko zaczyna rozumować, to jest mniej więcej siódmy rok życia, a nawet wcześniej.
263. Czy obowiązek ten, który spoczywa na dzieciach, spada także na innych?
Ten obowiązek, spoczywający na dzieciach, spada także i głównie na tych, którzy się powinni o nie troszczyć, to jest na rodziców, opiekunów, nauczycieli, spowiednika i proboszcza.
264. Jakiej znajomości nauki chrześcijańskiej potrzeba, żeby dziecko mogło i powinno być dopuszczone do pierwszej Komunii?
- a. W niebezpieczeństwie śmierci wystarczy, aby umiało odróżnić Ciało Chrystusowe od zwykłego pokarmu, i umiało Mu oddać cześć pobożną;
- b. Poza niebezpieczeństwem śmierci potrzeba nadto, żeby według swej zdolności pojmowało przynajmniej te tajemnice, w które każdy człowiek musi wierzyć pod utratą zbawienia, żeby Chleb Eucharystyczny odróżniało od zwykłego i cielesnego chleba i żeby Najśw. Sakrament przyjęło z pobożnością, odpowiadającą swemu wiekowi.
265. Do czego są obowiązane dzieci po pierwszej Komunii?
Po pierwszej Komunii dzieci obowiązane są nauczyć się stopniowo, w miarę swej zdolności, całego katechizmu, ułożonego do ich użytku.
266. Jaki jest w tej sprawie obowiązek rodziców i innych osób, którym jest powierzona troska o dzieci?
Rodzice i inne osoby, którym jest powierzona troska o dzieci, mają w tej sprawie nader ważny obowiązek dołożenia starań, żeby same dzieci w dalszym ciągu uczęszczały na publiczna naukę katechizmu, w przeciwnym razie oni sami winni w inny sposób dopełnić ich wykształcenia religijnego.
267. Jak długo trwa czas wielkanocny do przyjmowania Komunii świętej?
Czas wielkanocny do przyjmowania Komunii świętej trwa od niedzieli Palmowej do niedzieli Białej, jeżeli prawowita władza nie przyzna innych ulg.
268. Czy przestaje obowiązywać przykazanie Komunii, któremu się nie stało zadość w czasie wielkanocnym?
Przykazanie Komunii, któremu się nie stało zadość w czasie wielkanocnym, wcale nie przestaje obowiązywać i winno być spełnione w ciągu tego samego roku możliwie najrychlej.
269. Czy czyni się zadość przykazaniu rocznej Spowiedzi lub Komunii wielkanocnej przez świętokradzką spowiedź lub Komunię, albo przez Spowiedź dobrowolnie nieważną?
Ani przez świętokradzką Spowiedź lub Komunię, ani przez Spowiedź dobrowolnie nieważną nie czyni się zadość przykazaniu rocznej Spowiedzi lub Komunii wielkanocnej, a nawet z powodu nowego grzechu przykazanie to obowiązuje jeszcze bardziej.